Dom Pomocy Społecznej w Gnojnie jest placówką przeznaczoną dla dzieci i młodzieży oraz dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie tj. chłopców i mężczyzn. Dom posiada 100 miejsc. Na początku swojego funkcjonowania Dom przeznaczony był wyłącznie dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie i mieścił się w budynku pałacowym wybudowanym w drugiej połowie XVI wieku dla dziedzica Gnojna, Krzysztofa Gnoińskiego. W/w budynek, zanim został adaptowany na dom pomocy społecznej, był wielokrotnie przebudowywany. Pałac wraz z otaczającymi go ziemiami należał do dziedziców Gnojna, rodziny Gnoińskich. W XVII wieku został przebudowany na rezydencję obronną. W późniejszym okresie dwór należał do rodzin Lanckorońskich, Rupniewskich i Łu-niewskich. Tym ostatnim po reformie rolnej w 1945 roku majątek skonfiskowano. Ziemię rozparcelowano pomiędzy małorolnych gospodarzy i pracowników majątkowych. Dwór wraz z pozostałymi gruntami przejęło natomiast Państwowe Gospodarstwo Rolne, w użytkowaniu którego pałac pozostawał do 1958 roku. W tym roku Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej postanowiło adaptować dwór na Zakład Specjalny dla Dorosłych, a w 1962 roku decyzją Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach przekształcono go na Państwowy Dom Specjalny dla Dzieci. Wykonawstwo adaptacji pałacu powierzono Przedsiębiorstwu Budownictwa Terenowego w Busku-Zdroju. Uroczyste otwarcie placówki nastąpiło w dniu 25 września 1965 r., pierwszych 60-ciu mieszkańców przyjęto natomiast 1 września 1965 roku. Po wybudowaniu w latach 70-tych XX wieku nowego pawilonu mieszkalnego dla 40-tu osób w Domu mieszkało 100 pensjonariuszy.

Z powodu problemów z zapewnieniem odpowiedniej ilości miejsc w domach pomocy społecznej o określonych profilach, przystosowano ustawodawstwo w tym względzie w ten sposób, że w domach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie warunkowo mogły przebywać również osoby dorosłe niepełnosprawne intelektualnie. Dzięki temu zabiegowi w Domu Pomocy Społecznej w Gnojnie,przeznaczone mu formalnie dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, przebywało coraz więcej dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie. W dniu 1 lutego 1994 roku przy Domu powstały Warsztaty Terapii Zajęciowej z pięcioma pracowniami tematycznymi (tj. pracownia gospodarstwa domowego, humanistyczno-plastyczna, muzyczna, przyrodniczo-środowiskowa, ślusarsko-stolarska) oraz salą rehabilitacyjną, w zajęciach których mogło brać udział 25 uczestników. Od 2010 roku liczba uczestników WTZ wzrosła do 30-stu osób. Uczestnikami WTZ są zarówno mieszkańcy Domu, jak i osoby z terenu gminy Gnojno oraz gmin sąsiednich. Wychodząc naprzeciw wymaganiom standaryzacyjnym stawianym domom pomocy społecznej przez ustawę o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 roku na miejscu pawilonu mieszkalnego powstałego w latach 70-tych XX wieku zostaje wybudowany nowy pawilon mieszkalny dla 50-ciu mieszkańców. Nowy pawilon został uroczyście otwarty w grudniu 2009 roku a w styczniu 2010 roku wprowadzili się do niego mieszkańcy. W grudniu 2012 roku został oddany do użytku drugi pawilon mieszkalny przeznaczony dla 50-ciu mieszkańców, w którym poza pokojami mieszkalnymi, znalazły się pomieszczenia administracyjne, warsztaty terapii zajęciowej, sale do rehabilitacji i terapii zajęciowej, kaplica oraz kuchnia wraz z stołówką. Na mocy decyzji Wojewody Świętokrzyskiego Dom Pomocy Społecznej w Gnojnie od dnia 1 stycznia 2013 roku zmienia profil z placówki przeznaczonej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie na placówkę przeznaczoną dla dzieci i młodzieży oraz dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie.